ΕΧΕΙ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ ΑΠΟΨΕ ...ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ...

Είναι παράξενο να βλέπεις ενα φυσικο φαινόμενο ,τόσο απλό, να επιρρεάζει τόσο κόσμο. Βγάζει στη επιφανεια του τόσα συναισθηματα αναπόλησης, έρωτα, ανακαλώντας αναμνήσεις απο το παρελθόν προκαλώντας ένα άρωμα μελαγχολίας,στιγμές ονειρικές του «αν» προκαλώντας εναν μικρό αναστεναγμο στο τέλος της σκέψης σου.Οι περισσότεροι απο εμάς γίναμε θεατές του μεγαλείου αυτου του φαινομένου,της μεγαλύτερης παρουσίασης του φεγγαριου σε μας. Και εμεις με την σειρά μας να υποκλινόμαστε σε αυτο κάτω απο την σκιά του ,να το θαυμάζουμε τριγυρνόντας στους δρόμους, σε αρχαιολογικούς χωρους που είναι ανοιχτοι μονο αυτην τη νύχτα έτσι ώστε να τιμήσουμε αυτην την βραδιά.Σε πολλούς απο αυτούς ακολουθεί και ενας ύμνος προς τιμή του, ήχοι να περιτριγυρίζουν την βραδιά για να την απογειώσουν.Και κάπως έτσι γίνεται η νύχτα μέρα...

Πολλοί καλιτέχνες έχουν τραγουδίσει ερωτικά τραγούδια για αυτο...άλλοι έχουν γραψει στιχάκια ,ποιήματα και πολλά άλλα.Το πιο γνωστο τραγούδι που μας έρχετε στο νού ειναι της Χαρις Αλεξίου με τους καταπληκτικούς στοιχους του «Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει. Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει... Έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία» Ένα φεγγάρι είναι σύμβολο που μπορεί να ενώσει δυο ανθρώπους ,γιατι στην θέα του μπορουμε να δουμε οτι βρισκόμαστε κάτω απο τον ίδιο ουρανό,ή και κάποιους άλλους να τους χωρίζει...όπως στα τραγούδια «δύδιμα φεγγάρια» και στο «σβησε το φεγγαρι»

«Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο

πώς θες να αλλάξουμε ουρανό

τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια

που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό »

και «Φύγε αφού το θέλεις, πώς να σ’ εμποδίσω, με τα λόγια δεν μπορώ. Φύγε αφού το θέλεις, δεν θα τρέξω πίσω, δεν θα σε παρακαλώ. Φύγε και θα μείνω στ’ άδειο μαξιλάρι να μετράω το κενό. Μόνο όπως θα φεύγεις κάνε μου μια χάρη: σβήσε το φεγγάρι, σβήσ’ το απ’ τον ουρανό μου. Σβήσε το φεγγάρι, σβήσε μου τα μάτια, σβήσε μου τις λέξεις».

Και για τις πιο ρομαντικές ψυχές που περιμένουν να γίνει ένα θαύμα,κλείνοντας το μέσα στις σκέψεις και την καρδιά τους ένα τραγούδι απο ένα πολυ όμορφο συκρότημα τους anasa το αυγουστιάτικο φεγγάρι...

Σε είδα να κοιτάς μακριά

Σε είδα να φιλάς αληθινά

Όμως δεν ήμουνα για σένα

Κι έτσι έφυγα μακριά

Μα ένα βράδυ που ο ύπνος θα σε πάρει

Θα είμαι εκεί να χαϊδεύω τα μαλλιά σου

Κι όταν φέρει η καρδιά σου καλοκαίρι

Θα μαι εκεί, αυγουστιάτικο φεγγάρι

Στα κύματα που όλα γυρίζουν

Στη θάλασσα οι αλήθειες, σε αγγίζουν

Μονάχος κάθομαι κι αφήνω

Κάποιο αυγουστιάτικο φεγγάρι

http://www.youtube.com/watch?v=iI1PFaj8dyA&feature=search

και κάπως έτσι...με μια ματιά στον ουρανό...και με μια πηγη φωτός πνιγμένη μέσα στο σκοτάδι καταφέρνει να επικρατησει και να δώσει φώς μέσα στην ψυχή μας και να την αναβλυζει με σκέψεις που θα μας δώσουν χρωμα.Και αυτο το χρώμα θα ξεβάψει και θα ξεθωριάσει μέσα στο φώς της νέας μέσας περιμένοντας το επόμενο αυγουστιάτικο φεγγάρι. Χαρητε το.

Καληνύχτα...