Ακούμπησα την πλάτη μου στο ανάποδο κάθισμα στο μετρό. Παρατηρούσα τις εικόνες που άφηνα ,τα γεγονότα που περνούσαν,κοίταζα το παρελθόν. H ζωή γεμάτο από επιλογές που πρέπει να παρθούν μέσα σε λίγο χρόνο. Ταξιδεύουμε με μεγάλη ταχύτητα. Αν κάτσεις και κοιτάς το παρελθόν ,ίσως χάσεις στιγμές από το παρόν και από το μέλλον. Αγνοείς τι έχεις πίσω από την πλάτη σου.
Και έτσι όπως το βλέμμα κινήτε μια λάμψη στα μάτια σου πετάγεται και νιώθεις τον αέρα στα μαλλιά σου. Ξαφνικά παρατηρείς ότι αντίθετα από σένα κινήτε ένας δεύτερος συρμός .Είναι η ευκαιρία να γυρίσεις σε κάποιες επιλογές του παρελθόντος ,σκέψεις ,πράξεις ή να διορθώσεις γεγονότα ή καταστάσεις. Έχεις την ευκαιρία να αλλάξεις κατεύθυνση Ο χρόνος επιλογής είναι μικρός όμως, αν δεν διαλέξεις σύντομα θα χάσεις το βαγόνι.
Όταν πάρεις την επιλογή και είσαι σίγουρος γι αυτή κατεβαίνεις από την στάση. Έχεις καταλήξει που θες να πας,ποια είναι η πορεία σου,ποια είναι η κατεύθυνση σου.
Μπορεί να κατέβηκες από τον σταθμό,άλλα πολλές φορές θα σου δοθούν ευκαιρίες να ανέβεις ξανά και να προχωρήσεις .Ίσως να αλλάξεις πορεία,να διορθώσεις. Προχωρώντας προς τα εμπρός ,καθισμένη από την απέναντι πλευρά πλέον αντιμετωπίζοντας το μέλλον.
Όμως πότε θα ξέρεις σε ποια στάση θα κατέβεις;ποια είναι η σωστή;πόσο θα πρέπει να συνεχίσεις για να βρεις αυτό που ψάχνεις;
Σε αυτό το ταξίδι πολλοί είναι αυτοί που θα κάτσουν δίπλα σου,στην διπλανή θέση,όμως το πόσο θα κάτσουν δίπλα και γιατί κάθισαν μόνο αυτοί το ξέρουν. Γιατί σε επέλεξαν,κοινή διαδρομή ή θέληση;Θα είναι μέχρι το τέλους του ταξιδιού ή η θέση δίπλα σου θα αδειάσει;πόσα άτομα θα περάσουν και τι θα αφήσουν πίσω τους;
Τι είναι πιο τρομακτικό,να αντιμετωπίσεις τα λάθη του παρελθόντος ή ένα αβέβαιο μέλλον;
Και στο τέλος της ζωής, στο τέρμα της διαδρομής θα κρίνουμε αν αυτές οι στάσεις που κάναμε σε ολόκληρη την διάρκεια της ζωής μας ήταν η σωστές και μας έκαναν να αισθανθούμε πλήρης.
