Check out music from Rain Station

ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ

Και εκείνη την ώρα ακουγετε η φωνή του εκφωνιτή...έτσι είναι η ζωή σαν μια ζαριά, ρίχνεις τα ζάρια και ή κερδίζεις ή χάνεις.Ένα κενό μετά, χιλιάδες σκέψεις και ένα τραγούδι που ακούγετε στα αυτιά μου...τόσο μελαγχολικό σαν την καρδιά του. Αναζητώντας τα γιατί του χωρισμού του και τις αιτίες του γεγονότος και ελπίζοντας να ακούει αυτη την ντυμένη τόσο ρομαντικά για εκείνην φωνή του.Τι να σκέφτεται και τι να έγινε άραγε, σκέφτηκα; Και οι σκέψεις του φώναζαν το γιατί.Χάνω όσους ήτανε κοντά μου σαν αεράκι απο καπνό...αφήνοντας μου μια πικρή γεύση στα χείλη μου. «Εγινα τερματοφύλακας παραπόνων», μου είπε. «Τους έστειλα και τους δύο και έμειναν με τα παράπονα τους αγκαλιά».Και έτσι τώρα σε ένα άδειο γι’αυτόν τόπο, μόνος γιατρός στην μοναξιά του είναι τα κομμάτια του βουτηγμένα απο παράπονο.

Είναι κανείς ικανοποιημένος με το περιβάλλον του;Που είναι οι φίλοι όταν τους χρειαζόμαστε,σκέφτηκε; Γιατι; «Ο πρόλογος σας έγινε και επίλογος» απάντησε σε κάποια πιθανή συζήτηση να είχε.

Ένας κόσμος που είχες γύρω σου καταρέει και δεν ξέρεις που να σταθείς.Σε ποιόν να πείς τις σκέψεις σου,με ποιόν να μοιραστέις τις συνήθειες σου.Σε τι να πιστέψεις τώρα;Η απογοήτευση που η φωνή του πάει να ξεγελάσει...πλέον δεν μπορεί να κρυφτεί.

Είναι αλήθεια πως αν ραγίσει το γυαλί δεν ξανακολλά; Ο χρόνος είναι γιατρός που όλα μπορεί να τα γιατρέψει λένε, μήπως αυτό που καταφέρνει είναι να σε ξεγελάσει και να σε κάνει να ξεχάσεις μέχρι κάποια στιγμή που θα έρθει η στιγμή να πονέσεις πάλι;Τα συναισθήματα στρατιώτες που προσπαθούν να ανταπεξέλθουν στην μάχη της ζωής. Ποια η συνταγή για να νικήσεις όμως ;

Μια συμβουλή μου ήταν κάθε εμπόδιο για καλό. Ισως μέσα απο το πέρασμα του χρόνου,να καταλάβεις ποιός ήθελε πραγματικα να μείνει κοντά σου και σε στηρίζει.